หนังสั้น "GoodBye Salaya #31"

ยังจำได้มั้ย ? เมื่อครั้งปี 1 ที่มหาวิทยาลัยมหิดล

มีหนังสั้นเรื่องนึงที่จัดทำโดย Butler Film 

ซึ่งเป็นกลุ่มคนชอบทำหนังสั้น ของคณะศิลปศาสตร์ 

ได้ทำหนังสั้นขึ้นมาเพื่อเป็นภาพความทรงจำดีๆ

ไว้ให้กับเพื่อนๆมหิดลศาลายา รุ่นที่ 31

จำไม่ได้หรอ? งั้นเราไปดูหนังสั้นเรื่องนั้นอีกรอบ

"Goodbye Salaya #31"

"หนังสั้นเรื่องนี้จัดทำโดย Butler Film

เขียนบท / กำกับ / ตัดต่อ โดย นาย ฉัตรดนัย บัวศรี นักศึกษาคณะศิลปศาสตร์ (LA)"

เนื้อเรื่องย่อ

เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับตัวแทนชายหญิงของนักศึกษารุ่นที่ 31 คนนึงเมื่อเรียนจบจากปี 1 ต้องไปเรียนต่อที่วิทยาเขตอื่น ส่วนอีกคนต้องเรียนต่อที่นี้ การจากลามักเป็นเรื่องน่าเศร้า วันเวลาที่เหลือเพียงน้อยนิด

คนหนึ่งต้องการที่จะหยุดเวลา เพื่อ "เก็บภาพความทรงจำดีๆ"

ส่วนอีกคนต้องการหยุดเวลา เพื่อ "จะบอกลาให้นานที่สุด"

วิเคราะห์ตัวละคร

พระเอก นำแสดงโดย พี เดือนมหาวิทยาลัย คณะ ET ต้องการแสดงให้เห็นภาพของตัวแทน

คนที่ต้องไปเรียนต่อที่วิทยาเขตอื่น มีความผูกพันธ์กับศาลายา อยากเก็บภาพต่างๆเอาไว้

นางเอกนำแสดงโดย สตาร์ ดาวมหาวิทยาลัย คณะ LA ต้องการแสดงให้เห็นภาพของตัวแทน

คนที่ต้องอยู่เรียนศาลายาต่อ มีความคิดถึงเพื่อนๆที่ต้องไปเรียนที่อื่น แต่เวลาเหลือน้อยเกินกว่าจะบอกความรู้สึกร่ำลาทั้งหมดได้

วิเคราะห์ฉากต่างๆ

พระเอกตื่นขึ้นมาและพบว่า วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เค้าจะได้อยู่ที่นี้

เค้ารู้สึกเศร้า แต่ก็ทำไรไมไ่ด้

เมื่อมองไม่ที่เวลาในมือถือ ก็เหลือเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง

(ในหนังขึ้นว่า 1 ชั่วโมง 31 นาที เป็นเปรียบว่า เวลา 1 ปีในศาลายากำลังจะหมด 31 นาทีคือรุ่น)

ความเศร้าในการเดินผ่านสถานที่คุ้นเคย

นางเอกที่นั่งรอพระเอกอยู่แล้ว

นางเอกท้วงติงถึงเรื่องไปถ่ายรูปที่ต่างๆ ที่เป็นสถานที่ความทรงจำ

พร้อมกับเน้นย้ำบอกพระเอกว่า "เวลาจะหมดแล้ว"

สถานที่ต่างๆที่พระเอกเดินทางไปเก็บภาพ

โดยพระเอกจะคอยกด "หยุดเวลา" เพื่อเก็บภาพนั้นๆ

หยุดเวลานั้นไว้ให้นาน และเก็บภาพนั้นเอาไว้ตลอดไป

ในตอนสุดท้ายเวลาของพระเอกจะหมดแล้ว

นางเอกได้แต่บอกลา ทั้งๆที่อยากให้อยู่ต่อด้วยกันอีกนานๆ ทำได้แค่พูด

"อย่าลืมกลับมาหากันบ้างนะ"

...

..

.

สุดท้ายนางเอกตัดสินใจ ขอยืนมือถือพระเอกที่ พระเอกใช้กดหยุดเวลามาตลอด

และกดหยุดเวลา . . .

(เวลาที่ถูกหยุดคือ 31 วินาทีสุดท้าย นั้นก็คือ รุ่น 31 นั้นแหละ)

คำบอกลามีมากมาย ทำได้เพียงอวยพรขอให้เค้า

"โชคดี"

คนหนึ่งอยากหยุดเวลา เพื่อเก็บภาพความทรงจำไว้ตลอดไป

คนหนึ่งอยากหยุดเวลา เพื่อบอกลาให้นานที่สุด

ขอบคุณครับ